عسل و دیابت

عســل اکســیر والا و ارزشــمندی اســت کــه در طــول تاریــخ به عنــوان یــک غــذای خوش طعــم و دارویــی شــفابخش مــورد توجــه بشــر قــرار گرفتــه اســت، عســل 15 نــوع قنــد دارد کــه مهمتریــن آنهــا فروکتــوز، گلوکــز و ســاکاروز هســتند. یــک کیلوگـرم عسـل 3250 کالـری انـرژی دارد. عســل به دلیــل داشــتن برخــی مــواد تخمیــری در تبــادلات غذایــی و کمــک بــه هضــم غــذا در میــان خوراکی هــا بالاتریــن مرتبــه را دارد، از ایــن مــواد می تــوان بــه آمیــاز، اینورتـاز، کاتـاالز و پراکسـیداز اشـاره کــرد. همچنیــن دارای ویتامین هــای بســیاری از جملــه ویتامین هــای B2 ،B3 ،B5 ،B6 ،A ،E ،K و C اســت. همچنیــن انــواع پروتئیــن، اسـیدهای آمینـه، اسـیدهای آلـی مثـل اســیدفورمیک و مشــتقات کلروفیــل و مقــداری آنزیــم و رایحه هــای معطــر دارد. امــاح معدنــی عســل عبارتنــد از: کلســیم، پتاســیم، ســدیم، منگنــز، آهــن، کلــر، مــس، فســفر، گوگــرد و یــد. عســل حــاوی آنتیاکســیدان ها نیــز اســت کــه مهمتریــن آنهــا پلیفنلهــا هســتند. بســیاری از پژوهشــگران تاکیــد دارنــد کــه در عســل عوامــل قــوی ضدمیکــروب و دیاســتازها و هورمون هــای نباتــی و هورمون هایــی از مشــتقات اســتروژن وجــود دارد. ترکیبــات عســل بــه نــوع تغذیــه زنبــور و اینکــه از چــه گل یــا گل هایــی اســتفاده کــرده بســتگی دارد. ایـن مـاده طبیعـی بـه شـرط آن کــه دور از رطوبــت باشــد، در مــدت طوالنـی فاسـد نمی شـود و دوم آنکـه فقــط در صورتــی خــواص غذایــی خـود را از دسـت می دهــد کـه بیـش از 60 درجــه حــرارت ببینــد. عســل در اسـلام: در قــرآن یــک ســوره بهنــام زنبــور عسل(ســوره نحــل) وجــوددارد، خداونــد ســبحان در آیه هــای 68 و 69 ایــن ســوره می فرمایــد: خداونــد بــه زنبورعســل وحـی کـرد کـه از کوه هـا و درختـان و ســقف های رفیــع منــزل گیریــد و ســپس از میوه هــای شــیرین و از شــهد گل هــای خوشــبو تغذیـه کنیـد و راه پروردگارتـان را بـه اطاعـت بپوییـد آن گاه از درون آنهـا شــربت و شــیرین بــه رنگ هــای مختلـف بیـرون آیـد کـه در آن شـفای مردمـان اسـت، در ایـن کار نیـز آیـات خــدا بــر اندیشــمندان پیداســت. عســل از دیــدگاه بــزرگان: بوعلــی ســینا 1000 ســال پیــش در کتــاب قانــون خــود نســخه های زیــادی بـر پایـه عسـل و مـوم تجویـز کـرده اسـت. بقـراط حکیـم در 2500 سـال پیــش در مــورد عســل چنیــن گفتــه اســت: هــر دارویــی از مــواد غذایــی درســت می شــود و متعاقــب آن هــر غذایــی نیــز جانشــین دارو می شــود، عســل پاســخگوی ایــن دوشــرط اســت . مصـرف عسـل در بیمـاران دیابتـی مجاز اســت؟ کنتـرل قندخـون مبتـلا بـه دیابـت نوع اول از طریــق تزریــق انســولین اســت ولــی در دیابــت نــوع دوم معمــولا داروهــای پایین آورنــده قندخــون همــراه بــا ورزش و اصــلاح رژیــم غذایــی توصیــه می شــود. امــروزه تمــام متخصصــان و صاحب نظــران جامعــه پزشــکی، کنتــرل و درمــان دیابـت را بـدون اصـاح رژیـم غذایی و شــیوه زندگــی بی نتیجــه میداننــد، از طرفـی پذیـرش منـع مطلـق مصرف قندهــا، به خصــوص شــیرین کننده ها بـرای تعـدادی از ایـن بیمـاران بسـیار سـخت اسـت، بنابرایـن دو راه وجـود دارد:1 – محدودیــت شــدید مصــرف قندهــا(در اینجــا شــیرین کننده ها) 2 -اســتفاده از مــواد جایگزیــن. عســل طبیعــی از دیربــاز بــه عنــوان شــیرین کننده بــرای بیمــاران دیابتــی در بســیاری از جوامــع مدنظــر بــوده اســت. آیـا واقعـا بـا کنتـرل مناسـب قندخون در افــراد دیابتــی و پیش دیابتــی میتــوان بــا اطمینان خاطــر عســل طبیعــی را توصیــه کــرد؟ …