محمدرضا ظفرقندی در جمع خبرنگاران زخم پای دیابتی را بعد از تروما، دومین عامل قطع عضو در کشور دانست و افزود: «اگر این زخم در ابتدا به درستی تشخیص داده نشود، نه تنها موجب قطع عضو، بلکه باعث مرگ بیمار نیز خواهد شد.»
وی با تاکید بر ضرورت ایجاد کلینیک‌های زخم در کشور، خاطرنشان کرد: «از آنجایی که بروز زخم‌ها دارای علل مختلفی هستند؛ از این رو نیاز است تا علل آن‌ها به درستی تشخیص داده شود؛ چرا که درمان زخم‌ها تنها نیاز به پانسمان ندارد.»
ظفرقندی تنگی عروق یا ایسکمی، بی حسی و نوروپاتی را از جمله علل بروز زخم پای دیابتی دانست و یادآور شد: «در زخم به علت نوروپاتی (نرسیدن خون به پا) باید فشار از روی عروق برداشته شود تا زخم بهبود پیدا کند که در این زمینه تجویز گچ‌های مخصوص می‌تواند فشار را از روی پا بردارد.»
رییس پژوهشگاه جراحی مرکز تحقیقات ترومای دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش‌های درمانی زخم‌های ایسکمی اشاره و اظهار کرد: «زخم پای دیابتی یا ایسکمیک به علت تنگی عروق به وجود می‌آید و دارو درمانی تنها ٢٠ درصد در درمان موثر است و تا رگ خون‌رسان به پا باز نشود، صدها دارودرمانی نیز اثری بر بیمار ندارد.»