معرفی مورد: آقای 47 سالهای با سابقه 6 ماهه دیسپنه فعالیتی بدترشونده به بخش اورژانس مراجعه کرد. وی اخیرا از هندوراس مهاجرت کرده بود و سابقه جراحی قلب را در زمان کودکی میداد، اما تشخیص اولیه و پروسیجر خاصی که برای وی انجام شده بود، نامشخص ماند.
در معاینه فیزیکی، parasternal heave راست، S1 کوتاه، midpeaking systolic ejection murmur با گرید6/2 روی upper sternal border، و low-pitched diastolic rumble روی پکس شنیده میشد. در الکتروکاردیوگرافی انجام شده، فلوتر دهلیزی با هدایت متغیر اتریوونتریکولار مشاهده شد. اکوکاردیوگرافی ترانستوراسیک نشان داد که استنوز متوسط آئورت (سطح محاسبه شده دریچه، 3/1 سانتیمتر مربع) و استنوز بسیار شدید میترال (سطح محاسبه شده دریچه، 5/0 سانتیمتر مربع) وجود دارد (Panel A). دهلیز چپ بزرگ شده بود و حجم نشان داده شده دهلیز، 364 میلیلیتر بر متر مربع (حجم نرمال کمتر از 35) بود. تصاویر داپلر Color-flow (پانل B، نیمه بالا) و الگوی continuous-wave Doppler flow (پانل B، نیمه پائین)، استنوز دریچه میترال را در طول دیستول نشان داد. این الگو نشاندهنده سرعت جریان (vertical axis) و زمان (horizontal axis) است. کاهش آهسته در سرعت انتقال جریانی نشان از کاهش بسیار شدید در فشار دهلیز چپ و افزایش آهسته در فشار دیاستولیک بطن چپ دارد که در استنوز میترال رخ میدهد. میانگین گرادیانت ترانسمیترال 14 میلیمتر جیوه (عدد طبیعی: کمتر از 3) بوده است.
بیمار تحت جایگذاری دریچه میترال و آئورت با پروستزهای مکانیکال قرار گرفت. در ویزیت پیگیری 6 ماه بعد، وی فقط محدودیت اندکی در فعالیت فیزیکی نشان میداد (New York Heart Association class II).