در بزرگسالان پره‌دیابتیک با سطح ویتامین D اغلب طبیعی، مکمل‌ها نرخ پیشرفت را به دیابت تحت تاثیر قرار نمی‌دهند.
سطوح پایین ویتامین D با خطر اضافی برای توسعه دیابت نوع ۲ همراه بوده است، اما اثبات یک رابطه علی در این زمینه وجود ندارد. در دو کارآزمایی تصادفی‌سازی شده قبلی – مطالعات نروژی و ژاپنی با حدود ۵۰۰ و ۱۲۰۰ شرکت‌کننده، مکمل ویتامین D از پیشرفت وضعیت پره‌دیابت به سوی دیابت پیشگیری نکردند.
در حال حاضر، در بزرگ‌ترین کارآزمایی تصادفی‌سازی شده تا به امروز، حدود ۲۴۰۰ بزرگ‌سال آمریکایی مبتلا به وضعیت پره‌دیابت، روزانه ۴۰۰۰ واحد ویتامین D3 یا پلاسبو دریافت کردند. شرکت کنندگان بدون توجه به میزان پایه ویتامین D آن‌ها ثبت‌نام شده بودند. در ابتدای مطالعه، میانگین سطح 25-hydroxyvitamin D معادل 28 نانوگرم/میلی‌لیتر بود و 22 درصد بیماران سطوح کمتر از 20 نانوگرم/میلی‌لیتر داشتند.
میانگین سطح 25-hydroxyvitamin D تا حدود 50 نانوگرم/میلی‌لیتر در گروه مکمل افزایش یافت و در گروه پلاسبو بدون تغییر باقی ماند. در دوره پیگیری که میانه آن 5/2 سال بود، بروز دیابت تفاوت قابل‌توجهی بین دو گروه نشان نداد (P=0.12). در شرکت‌کنندگان با سطح 25-hydroxyvitamin D کمتر از 12 نانوگرم/میلی‌لیتر، ویتامین D بروز دیابت را کمتر کرد، اما آنالیز post hoc بود و فقط 103 شرکت‌کننده را در بر می‌گرفت.
بحث و تفسیر
ما هنوز شواهد قانع‌کننده‌ای نداریم که مکمل ویتامین D از دیابت نوع ۲ جلوگیری کند؛ بنابراین، مکمل‌ها نباید برای این منظور در افراد پره‌دیابتیک با سطح ویتامین D معمولی توصیه شوند. این مطالعه احتمال تاثیر ضددیابتیک ویتامین D را در بیماران دارای کمبود شدید رد نمی‌کند، اما این بیماران باید به هر حال از مکمل‌ها استفاده کنند تا از عوارض استخوانی جلوگیری شود.
CITATIONS:
Pittas AG et al. Vitamin D supplementation and prevention of type 2 diabetes. N Engl J Med 2019 Jun 7; [e-pub].
Wexler DJ. D2d — no defense against diabetes. N Engl J Med 2019 Jun 7; [e-pub].