نام ژنریک: سیزاپراید
نام لاتین: Cisapride
نام تجاری: ®Propulsid
گروه دارویی – درمانی:
آگونیست گیرنده سروتونین
محرک گوارشی
طبقه بندی در بارداری: گروه C
اشکال دارویی:
قرص: ۵ و ۱۰ میلی گرم
موارد مصرف، روش و دوزاژ:
۱- رفلاکس معده به مری:
بالغین: قرص سیزاپراید ۱۰ میلی گرم به فرم خوراکی ۳ تا ۴ بار روزانه به مدت ۱۲ هفته
۲- کاهش حرکات لوله گوارش:
بالغین: قرص ۱۰ میلی گرم خوراکی ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قبل از غذا و قبل از خواب، هر ۶ تا ۸ ساعت به مدت ۶ هفته مصرف می شود.
۳- سوء هاضمه:
بالغین: قرص ۱۰ میلی گرم خوراکی ۳ بار در روز تا ۴ هفته
مکانیسم اثر:
عملکرد قرص سیزاپراید به نحوی است که سبب آزاد شدن استیل کولین در پلکسوس میانتریک شده و از این طریق منجر به افزایش تحرک دستگاه گوارش می شود. این دارو تاثیری بر گیرنده های موسکارینی و یا نیکوتینی ندارد. دارو سبب مهار استیل کولین استراز نمی شود.
فارماکوکینتیک:
شروع اثر دارو ۳۰ تا ۶۰ دقیقه می باشد.
اوج اثر دارو ۶۰ تا ۹۰ دقیقه می باشد.
دارو از طریق ادرار و مدفوع خارج می شود.
سیزاپراید
نکات مهم:
عوارض مسمومیت با سیزاپراید عبارت است از تهوع، استفراغ، اسهال، نفخ، تکرر ادرار، تشنج و ضعف.
موارد منع مصرف:
حساسیت شدید به دارو
آریتمی
اختلالات الکترولیتی اصلاح نشده
نارسایی کلیوی
نارسایی کبدی
مشکلات تنفسی
ایسکمی
بیماری شرایین عروقی
مصرف همزمان سیزاپراید با داروهای ضد قارچ و ماکرولیدها
انسداد مکانیکی مسیر گوارشی
خونریزی گوارشی
شیرخواران
وجود اختلالاتی در نوار قلب
موارد احتیاط:
اختلالات کبدی
اختلالات کلیوی
بیماری های قلبی
سالمندان
تداخلات دارویی سیزاپراید، عبارت است از:
مصرف همزمان دارو با داروهای آنتی کولینرژیک اثرات درمانی سیزاپراید را کاهش می دهد.
مصرف همزمان دارو با داروهای ضد انعقادی سبب افزایش زمان انعقاد می شود.
مصرف همزمان دارو با سایمتیدین سبب افزایش سطح سرمی سیزاپراید می شود.
مصرف همزمان دارو با سایمتیدین و رانیتیدین سبب افزایش سرعت جذب این داروها می شود.
این دارو باعث افزایش جذب دیگوکسین می شود.
مصرف همزمان سیزاپراید با اریترومایسین، فلوکونازول، ایندیناویر، کتوکونازول، مایکونازول، نفازودون، ریتوناویر ممنوع می باشد.