معرفی دارو: ایمی پرامین

نام ژنریک: ایمی‌پرامین

 

نام لاتین : Imipramine HCl

 

نام تجاری : ®Tofranil

 

گروه دارویی – درمانی:

 

    ضد افسردگی سه حلقه ای دی بنزاپین

    ضد افسردگی

 

طبقه بندی در بارداری: گروه C

 

اشکال دارویی:

 

    قرص روکش دار: ۱۰، ۲۵ و ۵۰ میلی گرم

    تزریقی: ۱۲٫۵ میلی گرم در میلی لیتر

 

موارد مصرف، روش و دوزاژ:

 

۱- درمان افسردگی:

 

    ایمی پرامین در بالغین: ۷۵ تا ۱۰۰ میلی گرم ایمی پرامین به صورت خوراکی یا عضلانی روزانه در دوزهای منقسم تجویز می شود. حداکثر دوز در بیماران سرپایی ۲۰۰ میلی گرم و در بیماران بستری ۳۰۰ میلی گرم می باشد. حداکثر دوزاژ سالمندان ۱۰۰ میلی گرم روزانه است.

 

۲- درمان شب ادراری کودکان:

 

    ایمی پرامین در کودکان: ایمی پرامین در شب ادراری کودکان بالای ۶ سال به صورت ۲۵ تا ۷۵ میلی گرم خوراکی، ۱ ساعت قبل از خواب تجویز می شود. دوز معمول ایمی پرامین برای شب ادراری ۱٫۵ میلی گرم بر کیلوگرم منقسم در سه دوز می باشد و حداکثر دوز آن ۲٫۵ میلی گرم بر کیلوگرم است.

 

مکانیسم اثر:

 

    تاثیر ایمی پرامین از طریق مهار بازجذب سروتونین و نور اپی نفرین در انتهای اعصاب اعمال می شود.

    تاثیر ضد التهابی این دارو به علت عملکرد کولینرژیک آن می باشد.

 

فارماکوکینتیک:

 

    دارو جذب گوارشی خوبی دارد.

    دارو در کبد متابولیزه شده و دفع ادراری دارد.

    نیمه عمر این دارو ۸ تا ۱۶ ساعت است.

 

نکات مهم:

 

    داروی ایمی پرامین برای درمان افسردگی در افراد زیر ۱۸ سال تایید نشده است.

 

موارد منع مصرف:

 

    حساسیت شدید به دارو

    حساسیت به انواع دیگر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

    تضعیف تنفسی

    نقاهت پس از انفارکتوس میوکاردیال یا سکته قلبی

    کودکان زیر ۶ سال

 

موارد احتیاط:

 

    اختلالات قلبی عروقی، کبدی یا کلیوی

    هایپرپلازی خوش خیم پروستات

    دیابت

    گلوکوم

    اسکیزوفرنی

    پارکینسون

    ایلئوس فلجی

 

تداخلات دارویی:

 

    سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی تاثیر این دارو را تشدید می کند.

    ایمی پرامین تاثیرات داروهای ضد فشار خون بالا را کاهش می دهد.

    داروهای آنتی کولینرژیک تاثیر این دارو را تشدید می کند.

    متیل فنیدات متابولیسم دارو را مهار می کند.

 

 

عوارض جانبی:

 

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز شود. اگر چه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود، ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

 

عوارض ایمی پرامین عبارت است از:

 

    CNS: ضعف، گیجی، سردرد، تحریک پذیری، ترمور، پارستزی، آرامش بیش از حد، تشنج

    GI: تهوع و استفراغ، پر خوری، افزایش وزن، خشکی دهان، اسهال، زردی، نفخ، استوماتیت، ایلئوس فلجی

    CV: تاکیکاردی سینوسی، طپش قلب، هایپوتانسیون وضعیتی، هایپرتنشن

    GU: احتباس ادراری، تاخیر در شروع ادرار کردن، تکرر ادرار

    Other: راش، بثورات جلدی، آلرژی، وزوز گوش، فتوفوبی، ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوپنی

 

مصرف در بارداری و شیردهی:

 

    ایمی پرامین در بارداری: مصرف این دارو در بارداری در گروه C قرار دارد. مطالعات اپیدمیولوژیک افزایش ریسک بروز ناهنجاری های مادرزادی را در مورد مصرف این دارو در بارداری نشان داده است. استفاده از داروهای ضد افسردگی می تواند با افزایش ریسک زایمان زودرس ارتباط داشته باشد. داده های کنترل شده ای در مورد تاثیر ایمی پرامین در بارداری انسان وجود ندارد. نوزادانی که مادران آن ها از دارو تا زمان زایمان استفاده کرده اند، در ساعت و یا روزهای اولیه دچار تنگی نفس، بی حالی، کولیک، تحریک پذیری، فشار خون بالا، لرزش و یا اسپاسم شده اند. تا حد امکان مصرف دارو باید تدریجا و حداقل ۷ روز قبل از تاریخ محاسبه شده برای زایمان قطع گردد.

    ایمی پرامین در شیردهی: این دارو می تواند به شیر مادر ترشح شود و به نوزاد شیر خوار آسیب برساند. شیردهی نباید همزمان با مصرف دارو صورت گیرد. اما تاثیرات ایمی پرامین در نوزادان شیرخوار مشخص نیست.

 

توجهات پزشکی – پرستاری:

 

    در حین درمان با این دارو سی بی سی، آنزیم های قلبی، آنزیم های کبدی همچنین نوار قلبی باید انجام شود.

    در طول درمان با این دارو، فشار خون بیمار در دو وضعیت ایستاده و خوابیده باید اندازه گیری شود.

    علائم حیاتی و وضعیت تنفسی هر ۴ ساعت و ادم و وزن بدن هر هفته باید چک شود.

    به علائمی مانند سفتی عضلانی، دیستونی و آکاتزی توجه نمایید.

    وضعیت ذهنی بیمار را مورد بررسی قرار دهید.

    نشانه های قطع مصرف ایمی پرامین را بشناسید: تهوع و استفراغ، سردرد، درد عضلات، ضعف، اسهال، بی خوابی و بی قراری

    الگوهای دفع کلیوی و روده ای را مورد توجه قرار دهید. در صورت بروز یبوست مصرف مایعات و غذاهای پر فیبر را توصیه کنید.

    برای کاهش نشانه های گوارشی دارو را با غذا یا شیر تجویز کنید.

    برای رفع خشکی دهان آدامس یا آب نبات را پیشنهاد کنید.

    در صورت منعقد شدن کریستال های آمپول ایمی پرامین قبل از تزریق عضلانی آن را زیر آب گرم بگیرید.

    با توجه به افت فشار وضعیتی، بیمار را در حرکت یاری کنید.

 

توجهات بیمار – خانواده:

 

    به دلیل افت فشار وضعیتی، از تغییر ناگهانی وضعیت بیمار خودداری کنید.

    برای کاهش نشانه های گوارشی دارو را با غذا یا شیر مصرف کنید.

    برای رفع خشکی دهان از آدامس یا آب نبات استفاده کنید.

    در صورتی که اخیرا دچار حمله قلبی شده اید، نباید از این دارو استفاده کنید.

    در صورت بروز یبوست از مایعات و غذاهای پر فیبر استفاده کنید.

    از مصرف الکل و داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی همزمان با دارو اجتناب کنید.

    در طول درمان با ایمی پرامین از انجام کارهایی که به تمرکز بالا نیاز دارند، اجتناب کنید.

    در صورتی که در طول درمان با این دارو نیاز به جراحی داشته باشید، ممکن است استفاده از ایمی پرامین قبل از جراحی قطع شود.

    از قطع ناگهانی دارو اجتناب کنید. قطع مصرف دارو باید به صورت تدریجی و تحت نظر پزشک انجام شود.

    علائم اوردوز با ایمی پرامین عبارت است از گیجی، ضربان قلب سریع، غش و یا تشنج.

    برای جلوگیری از حساسیت به نور از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

    در صورت نیاز هنگام حرکت کردن در اوایل درمان با دارو از دیگران کمک بخواهید.

 

شرایط نگهداری دارو:

 

    دارو باید در ظرف بسته و در درمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی گراد نگهداری شود.