شواهد نشان می‌دهند که استاتین‌ها برای بیماری قلبی‌عروقی اهمیت زیادی دارد و شاید برای بمیاری مزمن کلیوی، اما بیماری‌های دیگر از این دسته دارویی نصیبی نمی‌برند.
هرچند شواهد قوی از تجویز استاتین‌ها برای پیشگیری یا محدود کردن بیماری قلبی‌عروقی حمایت می‌کنند، بعضی مطالعات پیشنهاد می‌کنند که استاتین‌ها با بهبود پیامدهای دیگر وضعیت‌های بالینی هم ارتباط دارند.
به منظور بررسی این پیامدهای غیر از بیماری قلبی‌عروقی، محققان یک مرور ساختارمند از بیش از 500 متاآنالیز (حدود نیمی از آنها کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده و نیمی دیگر مطالعات مشاهده‌ای بودند) انجام دادند.
در میان 278 پیامد منحصربه‌فرد بررسی شده، از جمله افراد مبتلا به سرطان، و پانکراتیت، محققان شواهد قانع‌کننده کمی را در حمایت از این ایده پیدا کردند که استاتین‌ها بر اغلب پیامدهای غیر قلبی عروقی هم تاثیر می‌گذارند. استاتین‌ها ارتباط‌هایی با اعتبار بالا دارند – از متاآنالیزها و کارآزمایی‌های بالینی – که مورتالیتی به هر علتی را در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی کاهش می‌دهند. استاتین‌ها همچنین ارتباط‌هایی را با اعتبار بالا با دو پیامد دیگر یافتند: مورتالیتی کم سرطان در بیماران دریافت‌کننده استاتین پیش از آنکه سرطان آنها تشخیص داده شود و حملات کمتر بیماری ریوی انسدادی مزمن (COPD).
بحث و تفسیر
اثر استاتین‌ها بر CKD ممکن است مرتبط با بیمارانی باشد که خطر بیماری CVD در آنها بالا است. با این حال، کارآزمایی‌هایی با طراحی خوب پیشنهاد می‌کنند که مزیت استاتین‌ها بر CKD فقط به بیماران پیش از دیالیز محدود می‌شود. بنابراین، این داروها می‌توانند به بیمارانی توصیه شوند که مبتلا به CKD بدون بیماری کلیوی مرحله آخر هستند. این موضوع توسط گایدلاین Kidney Disease Improving Global Outcomes Initiative نیز تائید شده است. ما هیچ کاربرد عملی برای تجویز استاتین‌ها به منظور کاهش خطر سرطان نداریم و این شواهد، از انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه حمایت می‌کنند.
گایدلاین‌های کنونی COPD نیز استفاده روتین از استاتین‌ها را برای کاهش حملات ریوی توصیه نمی‌کنند. پزشکان باید فعلا به تجویز استاتین‌ها برای بیماران مبتلا به بیماری قلبی‌عروقی یا افراد در معرض خطر بالای آن ادامه دهند و برای تشخیص‌های دیگر فعلا محدودیت‌ها را رعایت کنند.