علیرغم درمان‌هایی که در بسیاری از زمینه‌ها دیده می‌شود، سرطان پانکراس همچنان میزان بقای کمی دارد. یک کارآزمایی فاز یک که اخیرا انجام شده، به ارزیابی فوتودینامیک‌درمانی با هدایت EUS یا EUS-PDT در 12 بیمار مبتلا به سرطان پانکراس پیشرفته موضعی پرداخته است.
همه بیماران تزریق یک عامل حساس کننده به نور (porfimer sodium) را 2 روز قبل از آنکه تحت فوتودینامیک‌درمانی با هدایت EUS قرار گیرند، دریافت کردند. در طول پروسیجر، از سوزن 19-gauge برای دسترسی پیدا کردن به تومور استفاده شد و یک کاتتر پخش‌کننده نور به تومورهای هدف رانده شدند. فوتودینامیک‌درمانی با نور ایزر 630 نانومتر انجام شد. 18 روز پس از انجام فوتودینامیک‌درمانی، سی‌تی اسکن انجام شد تا تغییرات در نکروز پانکراس بررسی شود. درمان با Nab-paclitaxel و gemcitabine یک هفته پس از سی‌تی اسکن آغاز شد، و تا زمانی که پیشرفت بیماری دوباره دیده شد یا سمیت قابل توجهی رخ داد، ادامه یافت.
در مقایسه با اسکن‌های پایه، تصاویر پیگیری نشان از افزایش حجم و درصد نکروز تومور در 50 درصد بیماران داشت. با معیارهای RECIST، بیماری پیشرونده در 50 درصد بیماران رخ داده بود، بیماری ثابت نیز در 25 درصد بیماران مشاهده و پاسخ نسبی در یک بیمار گزارش شد. در دو بیمار پاسخ درمانی قابل ارزیابی نبود. عوارض جانبی عمدتا مرتبط با حساسیت به نور و کموتراپی بود.
بحث و تفسیر
نتایج این کارآزمایی فاز یک تائید می‌کنند که که حداقل ایمنی اولیه EUS-PDT در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس دیده می‌شود. با توجه به حساسیت محدود اغلب سرطان‌های پانکراس به عوامل کموتراپی، یک تکنولوژی که بتواند نکروز تومور را افزایش دهد، ارزیابی جدی و مطالعه بیشتر را تضمین می‌کند. برای بیماران را گزینه‌های محدود، EUS-PDT ممکن است ارزش توجه را داشته باشد. پروتکل‌های درمانی و تکنیک‌ها به ارزیابی بیشتر نیاز دارند، تا رویکردهای مطلوب شناسایی شوند.
CITATION:
DeWitt JM et al. Phase I study of EUS-guided photodynamic therapy for locally advanced pancreatic cancer. Gastrointest Endosc 2018 Sep 14.