معرفی مورد: آقای 39 سالهای مبتلا به بیماری کلیوی مرحله آخر با شکایت از آنورکسی، تهوع، استفراغ و اولیگوری مراجعه کرد. 5 ماه قبل، وی از شرکت در جلسات منظم همودیالیز خود سرباز زده بود. وی اظهار میداشت که فکر کرده دیگر به این جلسات درمانی نیازی نداشته، زیرا برونده ادراری داشته بود.
در معاینه فیزیکی، فشار خون بیمار 167 روی 80 میلیمتر جیوه بود. بیمار لتارژیک بود و تکلم کند داشت و ادم پاها واضح بود. تنفس بیمار بوی ادرار میداد. روی پوست بیمار، رسوبات سفید بلورین پراکنده مشهود بود که به طور عمده، روی صورت بیمار (Panel A)، شکم (Panel B) و بازوها قرار داشتند. تستهای آزمایشگاهی نشان دادند که سطح نیتروژن اوره خون 231 میلیگرم در دسیلیتر (5/82 میلیمول در لیتر)، سطح کراتینین 20 میلیگرم در دسیلیتر (1770 میکرومول در لیتر)، سطح سدیم 125 میلیمول در لیتر، و پتاسیم 7/7 میلیمول در لیتر بوده است. بیمار فورا تحت همودیالیز قرار گرفت.
Uremic frost با ازوتمی شدید مرتبط بوده و در نتیجه کریستالیزه شدن اوره روی پوست، پس از تبخیر عرق، ایجاد میشود. این عارضه، در مکانهایی که همودیالیز بهطور گستردهای در دسترس قرار دارند، نادر است.
بیمار شرکت در جلسات همودیالیز را به طور منظم از سر گرفت و لتارژی وی برطرف شد. طی 2 هفته بعد، تمامی Uremic frost بیمار از بین رفته بود.