اما و اگرهای تجویز «رانیتیدین»

میزان مصرف دارو با توجه به مشکل بیمار، توسط پزشک تعیین می‌شود. مصرف قرص رانیتیدن نیز با تجویز پزشک در نهایت تا شش ماه مجاز است و در صورت نیاز به مصرف بیش از آن باید کنترل شده باشد، در غیر این صورت می‌تواند عوارضی را برجای بگذارد.

 

مصرف خودسرانه و بیش از اندازه این دارو مانع جذب «کلسیم»، «منیزیم»، «اسید فولیک»، «ویتامین B. ۱۲»، «ویتامین D» خواهد شد، بنابراین، قرص رانیتیدین را تنها در مواقع مورد لزوم که پزشک به بیمار توصیه می‌کند، باید مصرف کرد.

 

کمبود ویتامین B. ۱۲ که ناشی از مصرف بیش از حد قرص رانیتیدین است، بعد از حدود پنج سال مشخص خواهد شد، همچنین دو عارضه مهم دیگر مصرف رانیتیدین، اختلالات کبدی و کلیوی ناشی از مصرف این دارو در دراز مدت خواهد بود.

 

مصرف هر داروی ضد اسید مانند قرص رانیتیدین و امپرازول و دیگر دارو‌های نظیر آن باید کنترل شود و در صورت لزوم به مصرف طولانی مدت، پزشک موظف است در صدد جبران عوارض ناشی از مصرف آن برآید و دستورات لازم را به بیمار بدهد، بنابراین تاکید می‌شود، هیچ دارویی را نباید خودسرانه مصرف کرد.

 

 

دکتر علیرضا خلیلیان

فوق تخصص گوارش کبد و آندوسکوپی