احتیاطات تجویز و تداخلات «آنتونکس ۵»

آنتونکس ۵ نباید در بیماران آلرژیک دیازپام یا حساس به بنزودیازپین ها (مانند کلونازپام، لورازاپام، برومازپام و فلورازپام) مصرف شود.

آنتونکس ۵ نباید در بیماران مبتلا به افسردگی تنفسی (تنفس دشوار) استفاده شود.

بیماران مبتلا به سندرم آپنه انسدادی نباید از این دارو استفاده کنند.

آنتونکس۵ ماهیچه ها را آرام می کند و نمی تواند برای بیماران مبتلا به ضعف عضلانی غیر طبیعی (مثلا میاستنی گراویس) تجویز شود.

آنتونکس۵ از طریق کبد دفع می شود و اگر آسیب شدید کبدی دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.

احتیاط های لازم برای بیمارانی که مشکلات کلیوی، اختلالات افسردگی و مصرف الکل دارند، باید انجام شود.

توصیه می شود که پس از مصرف دارو هشت ساعت خواب بدون وقفه داشته باشید، به این ترتیب شما از وقوع آمینوز ناشی از آنتروگراد جلوگیری می کنید (پدیده ای است که نمی توانید رویدادهایی اتفاق افتاده در زمان هایی که تحت تاثیر این دارو قرار گرفته اید را به یاد داشته باشید)

این دارو می تواند وابستگی های روانی و فیزیکی را ایجاد کند، بنابراین درمان باید حداکثر ۴ هفته طول بکشد. استفاده از دوزهای بالاتر در مدت زمان طولانی، خطر ابتلا به هر دو نوع وابستگی فیزیکی و روانی را افزایش می دهد. بیمارانی که به این دارو معتاد می شوند پس از قطع درمان علائم انقباض را ایجاد می کنند. نوشیدنی های الکلی به طور قابل توجهی اثرات این دارو را افزایش می دهند، بنابراین از مصرف همزمان باید اجتناب شود.

 

آنتونکس ۵، بارداری و شیردهی

استفاده از آنتونکس ۵ در دوران بارداری، به خصوص در سه ماهه آخر بارداری، باید به علت پیشگیری از سندرم احتباس احتمالی و احتمال وقوع افسردگی تنفسی در نوزادان اجتناب شود. هنگام استفاده از این دارو، نوزاد خود را شیر ندهید.

 

مصرف آنتونکس ۵

  –  دوز معمول برای درمان بی خوابی ۵ میلی گرم نیم ساعت قبل از خواب است.

  –  دوز معمول برای درمان اضطراب ۱۰ میلی گرم هر هشت ساعت است.

  –  دوز معمول برای درمان اسپاسم عضله ۵ میلی گرم هر هشت ساعت است.

 

مصرف بیش از حد

نشانه های مصرف بیش از حد عبارتند از: حرکت و کنترل تعادل ضعیف، خواب آلودگی و اختلال گفتاری.

 

تداخلات دارویی آنتونکس ۵

نباید همزمان با داروهای زیر مصرف شود:

  –  کراتوکونازول (داروهای ضد قارچ)

  –  مهار کننده های بازجذب سروتونین انتخابی (فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین، فلوکستین و غیره)

  –  داروهای ضد بارداری

  –  ضد صرع (فنوتوئین، کاربامازپین و فنوباربیتال)

  –  آرام بخش ها

  –  لوراتادین، سیناریزین و دیمن هیدرینات