کلومیفن عمدتاً دارای اثرات ضداستروژنی بوده و بعضاً خواص‌استروژنی نیز دارد. این دارو با اتصال‌رقابتی به گیرنده‌های استروژن در سلولهای هیپوتالاموس، مانع اثر مهاری استروژن‌بر آزادشدن گنادوتروپین‌ها و در نتیجه‌افزایش LH و FSH می‌گردد. افزایش ترشح گنادوتروپین هاموجب بلوغ فولیکول‌های تخمدانی، افزایش پیک LH قبل از تخمک‌گذاری، تخمک‌گذاری‌و در نهایت تکامل جسم زرد می‌شود. درناباروری مردان نیز از طریق افزایش‌ترشح LH و FSH، اثر درمانی خود را اعمال‌می‌کند.
میزان موفقیت درمان کلومیفن
– از بین خانم هایی که قادر به تولید تخمک نیستند، حدود ۷۰٪ در هنگام درمان با کلومیفن تخمک گذاری می کنند. و نرخ بارداری با سن بیمار در ارتباط است. زنان کمتر از ۳۵ سال نرخ بارداری ۲۰ تا ۲۵ درصد را در هر ماه به دست می آورند. بیماران مسن تر ممکن است این میزان را به دست نیاورند؛ زیرا کیفیت تخمک آنها کاهش یافته است. ما تأکید می کنیم که نرخ موفقیت به عوامل زیادی بستگی دارد. بهترین کاری که باید بکنید این است که با یک پزشک تماس بگیرید تا درک درستی از احتمال موفقیت در این برنامه درمان داشته باشید.
– درمان های جایگزین باروری برای افرادی که با کلومیفن باردار نمی شوند نیز وجود دارد. اگر ۳-۶ دوره کامل کلومیفن منجر به بارداری نشود، روش های القاء تخمک گذاری توصیه می شود. برای بیماران مسن تر، گنادوتروپین ها و تلقیح داخل رحمی توصیه می شود. برای بیماران جوانتر که خطر بارداری چندقلو با مصرف گنادوتروپین ها و IUI افزایش می یابد، لقاح مصنوعی بهترین گام می باشد.
موارد منع مصرف و احتیاط کلومیفن
اثر بر آزمایشهای تشخیصی کلومیفن ممکن است سطح سرمی تیرونین، گلوبولین پیوند یابنده به تیروکسین، گلوبولین پیوند یابنده به هورمون‌های جنسی را افزایش دهد. همچنین، این دارو ممکن است احتباس سولفوبرموفتالئین و ترشح FSH و LH را افزایش دهد.