تاثیر راپامایسین در جلوگیری از پیری

دکتر کورینا روس، استاد زیست‌شناسی در دانشگاه تگزاس یکی از چندین دانشمندی است که در مورد اثرات افزایش طول عمر راپامایسین (Rapamycin) تحقیق کرده است. این داروی بالقوه معروف به سیرولیموس (Sirolimus) است و نام تجاری آن نیز راپامیون (Rapamune) است که غالبا در شیمی‌درمانی و برای افرادی استفاده می‌شود که اندام بدن خود را پیوند زده‌اند. استفاده از این دارو باعث می‌شود تا بدن اندام جدید پیوند زده‌شده را پس نزند.

حقیقات نشان می‌دهند که این دارو می‌تواند باعث افزایش طول عمر در موش‌ها، کرم‌های گرد و میمون‌های معروف به مارموزیت (عنتر آمریکایی) شود. دکتر روس می‌گوید که راپامایسین به‌مانند متفورمین روی میتوکندری سلول کار می‌کند. محقق‌ها می‌گویند که راپامایسین باعث می‌شود که میتوکندری برای مدت طولانی‌تر و آرام‌تر کار کند. جلوگیری از حرکت کند و از بین رفتن میتوکندری مانع از اثراتی همچون التهاب می‌شوند که یک عامل مرسوم در ایجاد بیماری‌های مرتبط با پیری هستند. دکتر اوستاد می‌گوید که راپامایسین باعث افزایش 30 درصدی تا 50 درصدی طول عمر در موش‌ها شده است و در بسیاری از تحقیق‌های حیوانی به اثرات این دارو در محافظت در برابر سرطان، بیماری قلبی و همچنین اختلال‌های تضعیف‌کننده مغز همچون بیماری پارکینسون اشاره‌شده است.

باوجوداین، راپامایسین اثرات جانبی قدرتمندی نیز دارد. راپامایسین می‌تواند منجر به زخم‌های دهان، آب‌مروارید و دیابت شود. علاوه بر این، راپامایسین می‌تواند خطر عفونت، خونریزی و بعضی از سرطان‌ها همچون سرطان سینه را افزایش دهد. راپامایسین می‌تواند باعث فشارخون بالا، تب و کم‌خونی شود.

دکتر برایان کندی، زیست‌شناس و رئیس پیشین موسسه تحقیقاتی پیری Buck در شهر نوواتو کالیفرنیا می‌گوید که بسیاری از تحقیق‌های مربوط به راپامایسین که در حال انجام هستند هدفشان کاهش اثرات جانبی این دارو است. چیزهایی که محقق‌ها در مورد اثرات جانبی این دروها می‌دانند برگرفته از دانش آن‌ها در مورد افرادی است که در حین مصرف این دارو مشکلات سلامتی دیگری داشتند یا افرادی که این دارو را با دیگر داروها مصرف می‌کردند. اما این محقق‌ها نمی‌دانند که آیا یک فرد سالم نیز در صورت مصرف این دارو دچار چنین مشکلاتی خواهد شد یا خیر.

دکتر کندی می‌گوید که درحالی‌که راپامایسین در مقایسه با متفورمین نتایج چشمگیرتری داشته است، اما احتمالا ابتدا تاثیر متفورمین روی انسان‌ها تحت آزمایش بالینی قرار می‌گیرد. دکترکندی می‌گوید: «متفورمین در میلیون‌ها نفر بوده است. متفورمین یک داروی نسبتا سالم است.» تحقیق دکتر روس روی مارموزیت‌ها که در سال 2015 به چاپ رسید اولین تحقیقی است که در مورد اثرات جانبی راپامایسین در نخستی‌های سالم انجام‌گرفته است. مارموزیت‌ها نیز به‌مانند انسان‌ها وقتی چاق می‌شوند در معرض خطر بیشتر مشکلات قلبی و بیماری‌های متابولیسمی هستند. تحقیق دکتر روس نشان داد که میمون‌هایی که به مدت یک سال و به‌اندازه دوز مصرفی مناسب برای انسان‌ها از راپامایسین استفاده کردند هیچ مشکل متابولیسمی چشمگیری نداشتند و این میمون‌ها در ماه‌های اول چربی زیادی را از دست دادند.