مصرف برخی داروهای ضدافسردگی در طولانی مدت و پس از حداقل ۶ ماه استفاده می تواند باعث بروز یا تشدید دندان قروچه شود. دندان قروچه نوعی سایش غیرارادی دندان هاست که فرد معمولا شب ها دچار آن می شود و باعث صاف شدن مینای دندان خواهد شد.
البته با قطع مصرف داروها، دندان قروچه هم به مرور و به تدریج رفع می شود و هرچه زودتر این اتفاق بیفتد به نفع سلامت دندان هاست. گرچه هرگز نباید بدون تجویز متخصص و سرخود اقدام به قطع داروهای ضدافسردگی کرد.
مصرف برخی از داروهای ضدافسردگی نیز می تواند عامل بروز پوسیدگی های دندانی باشد زیرا این دسته از داروها بر میزان ترشح بزاق اثر منفی می گذارند و از آنجا که بزاق حاوی ترکیب های ضدباکتری بسیاری از جمله لیزوزیم، پروکسیداز و لاکتروفرین است، کاهش ترشح آن زمینه ساز پوسیدگی دندان می شود.
معمولا با قطع مصرف دارو روند پوسیدگی دندان هم متوقف می شود. به همین دلیل توصیه می شود اگر تحت درمان با این داروها هستید مرتب به دندان پزشک مراجعه کنید اما هرگز بدون نظر پزشک سرخود اقدام به قطع درمان نکنید.
فلوئور و لک های دندانی
معمولا افراد برای محافظت از دندان هایشان از فلوئور استفاده می کنند اما مصرف بی رویه و سرخود این ماده می تواند به دندان ها صدمه بزند. استفاده بیش از حد فلوئور در کودکان (بیش از ۱٫۵ میلی گرم در روز برای کودکان و ۰٫۱ میلی گرم بر کیلوگرم در نوزادان) می تواند به مبنای دندان آسیب برساند.
در این شرایط معمولا فلوئور باعث ایجاد لک های سفید و متخلخل روی دندان می شود. به این حالت فلوئوروز می گویند که به خصوص دندان های در حال شکل گیری در کودکان و حتی جنینی که در زندگی رحمی در مواجهه با فلوئور است را تهدید می کند. متاسفانه فلوئوروز بازگشت ناپذیر است.
مینای دندان توانایی ترمیم دوباره خود را ندارد و تنها می توان به کمک روش های ترمیم زیبایی اثر آن را از بین برد. توصیه می کنیم هرگز سرخود به کودکان مکمل های خوراکی فلوئور ندهید. آب و خمیر دندان ها خودشان حاوی فلوئور هستند.
برای کودکان نیز از خمیردندان هایی استفاده کنید که میزان فلوئور آن کمتر یا حد بیشتر ۵۰ میلی گرم فلوئور در ۱۰۰ میلی گرم باشد.