تداخل فلوکستین با کلوپیدوگرل

– بطور کلی تداخل داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین ( SSRI ) با کلوپیدوگرل جز گروه C که نیاز به مانیتورینگ دارد؛ در واقع، این داروها به دلیل اثرات ضدپلاکتی که دارند ممکن است باعث افزایش اثرات ضدپلاکتی کلوپیدوگرل و درنتیجه افزایش خطر خونریزی شوند.

 

✔️ فلوکستین جز داروهای مهارکننده متوسط سیتوکروم ( 2C19 ) می باشد

 

تداخل مهارکننده های متوسط سیتوکروم 2C19 با کلوپیدوگرل:

 

– تداخل: گروه D

– مهارکننده های این سایتوکروم ممکن است با کاهش تولید متابولیت فعال کلوپیدوگرل ،باعث کاهش اثربخشی کلوپیدوگرل شوند- در صورت نیاز به تجویز فلوکستین و عدم وجود داروی جایگزین مناسب، توصیه به پایش دقیق بیمار از لحاظ  کاهش اثربخشی کلوپیدوگرل می شود.

 

✔️ بنابراین، تجویز همزمان فلوکستین با کلوپیدوگرل علاوه بر افزایش خطر خونریزی ( به دلیل مهار تجمع پلاکتی) ممکن است باعث کاهش اثربخشی کلوپیدوگرل هم شود.

 

 

 

✔️ تداخل فلوکستین و تترابنازین:

 

– بطور کلی، تداخل داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین ( SSRI ) با تترابنازین جز گروه C می باشد که نیاز به مانیتورینگ دارد؛ مصرف همزمان این دو داروها باهم منجر به افزایش اثرات جانبی بخصوص اختلالات سایکوموتور میشود.

 

✔️ فلوکستین جز داروهای مهارکننده قوی سیتوکروم ( 2D6 ) می باشد.

 

– تداخل مهارکننده های قوی سیتوکروم 2D6 با تترابنازین:

 

– تداخل: گروه D

-شدت: متوسط

 

– تجویز همزمان مهارکننده های قوی این سیتوکروم با تترابنازین ممکن است باعث افزایش غلظت سرمی تترابنازین و افزایش عوارض جانبی شود.

 

– در صورت امکان توصیه به عدم تجویز این دو گروه دارویی باهم میشود ولی درصورت عدم وجود داروی مناسب جایگزین، ضمن پایش بیمار از لحاظ علائم توکسیسیته تترابنازین، توصیه به کاهش دوز تترابنازین تا 50% میشود و همچنین توصیه میشود که در این صورت، ماکزیمم دوز تترابنازین 50 میلیگرم در روز می باشد.

 

✔️ بنابراین یادمان نرود فلوکستین جز داروهای مهارکننده متوسط سیتوکروم 2C19 و مهارکننده قوی 2D6 می باشد و تداخلات دارویی با داروهای متابولیزه شونده از طریق این سیتوکرومها را مدنظر داشته باشیم.

 

 

Uptodate/Lexicomp Interact 2017.

 

 

 دکتر مهدی شاهمیرانی