دکتر امیر هوشنگ احسانی، متخصص پوست و مو، با بيان اينكه بیشترین نوع شپش را می توان مربوط به سر، تنه و عانه عنوان کرد، افزود: شپش تنه در افراد بی‌خانمان که مدت هشت الی نه ماه حمام نرفته باشند مشاهده می‌شود. این نوع شپش در درز لباس سکنی می‌گزیند. شپش عانه در ناحیه تناسلی مشاهده می‌شود و از راه جنسی منتقل می‌شود.
وي ادامه داد: توجه به این نکته لازم است که چه در ایران و چه در دنیا شپش سر در همه افراد مشاهده مي‌شود؛ حتي افرادي كه از نظر اقتصادي و اجتماعي هم در بالاترين نقطه قرار دارند.
این متخصص پوست و مو با بيان اينكه حشره در جاهاي گرم و مرطوب سر سكني مي‌گزيند. مثلا در حاشيه موها، پشت گوش، گفت: توجه به این که غدد چربی برای مهار شپش در کودکان کمتر است، به همین دلیل شاهد شیوع شپش در فرزندانمان هستیم.
احسانی با اشاره به اينكه درمان آن نوعي شامپو است كه به مدت ده دقيقه روي سر قرار مي‌گيرد، يك هفته بعد هم بايد تكرار شود، اظهارداشت: همه افرادي كه با كودك مبتلا زندگي مي‌كنند اگر چه علامت نداشته باشند بايد يكبار از شامپو استفاده كنند.
وي با تاكيد بر اينكه اگر فرد مبتلا دانش آموز است بهتر است همه همكلاسي‌هاي او بررسي شوند و درمان پيشگيرانه را داشته باشند، گفت: يادمان باشد مصرف زياد شامپو حساسيت‌هاي پوستي ايجاد مي‌كند، بنابراین مصرف شامپو دو بار كافي است.
این متخصص پوست و مو همچنین تاکید کرد: تمام وسايل شخصي فرد كه قابل جوشاندن است جوشانده شود. اگر قابل جوشاندن نبود داخل كيسه قرار داده و بگذارند تا مدتي بماند. به اين ترتيب شپش از بين مي‌رود. چون شپش براي ادامه حيات نياز به مكيدن خون دارد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آيا بيماري شپش مختص به كودكان است، گفت: خير. در بزرگسالان هم با شیوع کمتر ديده مي‌شود. شپش در سنين ۶ الي ۷ سال تا ۱۲ سال شايع تر است.
احسانی در ادامه تاكيد كرد: عليرغم درمان تا يك ماه بعد هم شپش در سر ديده شود. اگر حالت كاهنده داشته باشد، بيماري بهبود يافته است و اگر حالت افزاينده داشته باشد ممكن است فرد مبتلا باشد.
وی با اشاره به این که شپش ایمنی ایجاد نمی‌کند و فرد حتي چند بار هم مبتلا به اين بيماري شود، خاطرنشان کرد: تخم شپش به تنه مو مي‌چسبد و جابجا نمي‌شود، سفيد رنگ و مايل به خاكستري است، اما شوره سر به راحتي جابجا مي‌شود.
احسانی ادامه داد: والدين هنگام مواجهه با مشكل نبايد ناراحت شوند و كسي را مقصر بدانند. كودك خود را درمان كنند و به مسؤلان مدرسه اطلاع دهند تا در صورت لزوم ساير دانش آموزان به خصوص همكلاسي‌هاي فرد مبتلا بررسي شوند و درمان پيشگيرانه انجام شود.
اين متخصص پوست و مو خاطرنشان كرد: مسؤلان مدارس نیز در صورت مواجهه با دانش آموز مبتلا بايد درمان او را جدي بگيرند و مراقب بهداشت ساير دانش آموزان باشند.
