گزنه

گیـاه گزنـه بـا نـام علمـی Urtica dioica ،گیــاه دارویــی ارزشــمند از خانـواده اورتیکاسـه (Urticaceae ) و بومـی اروپـا، شـمال آسـیا ، شـمال شــرق آفریقــا و شــمال آمریکاســت. انتشـار گیـاه گزنـه در نقـاط مرطـوب ایــران، خصوصــا نواحــی شــمالی، غربــی و ارتفاعــات 3٠٠٠ متــری اسـت. گزنـه گیاهـی اسـت علفـی و چندسـاله بـه ارتفـاع 3٠-١5٠ سـانتی متـر بـا سـاقه چهاروجهـی سـبز تـا ارغوانـی و برگ هـای متقابـل دوکـی تــا تخم مرغــی. تمــام گیــاه پوشــیده از کرک هـای گزنـده اسـت. گل هـای ایــن گیــاه بــه رنــگ ســبز- ســفید بــوده کــه در اواخــر بهــار یــا اوایــل تابسـتان روی گیـاه ظاهـر می شـوند. از لحــاظ دارویــی برگ هــا، گل هــا، دانه هــا و ریشــه ایــن گیــاه دارای ترکیبــات شــیمیایی متفاوتـی هســتند و مصـارف دارویـی متفاوتـی دارنـد. گزنــه از گذشــته بــرای رفــع ســرماخوردگی، بیماری هــای دســتگاه تنفســی، رشــد مــو، تســهیل زایمـان، افزایـش شـیر مـادر و درمـان ناراحتی هــای مجــاری ادراری بــه کار می رفتــه اســت. در طــب ســنتی ایــران نیــز از ترکیبــات ایــن گیــاه بــه عنــوان داروی مــدر، ضدالتهــاب، دردهــای مفاصــل، نقــرس و کاهــش قنــد خــون اســتفاده می شــده اســت. ابــن ســینا در کتــــاب خــود بــه اثــر کاهندگــي قنــد خــون ایــن گیــاه اشــاره کــرده اســت، در کشــورهاي اروپایــي از گزنــه بیشــتر بــه منظــور کاهــش التهــاب و درمــان آرتریــت روماتوئیـد اسـتفاده مي شـود. از دیگـر کاربردهــاي دارویــي گزنــه مي تــوان بــه درمــان عفونــت مثانــه و مجــاري ادراري، بــزرگ شــدگي پروســتات و حساســیت فصلــي اشــاره کــرد…