محققان آلمانی موفق به رشد بافت دهلیز قلب در محیط آزمایشگاهی شدند. این بافت مهندسی شده همانند بافت طبیعی ضربان دارد و نسبت به دارو واکنش نشان می دهد. این دستاورد در درمان انواع بیماری های قلبی به ویژه فیبریلاسیون دهلیزی موثر است.
به گزارش ایرنا از پایگاه خبری مدیکال ساینس، این بافت مصنوعی تمام عملکردهای بافت طبیعی از جمله بیان ژن، پاسخ به دارو و ضربان را شبیه سازی می کند.
دهلیزها دو حفره فوقانی قلب هستند که توسط دیواره ای ماهیچه ای از یکدیگر جدا شده اند و وظیفه آن ها پمپاژ خون به داخل بطن های قلب است. هر دهلیز دارای دو دریچه است که یکی از آن ها موجب ورود خون از طریق سیاهرگ ها به دهلیز و دیگری موجب خروج خون از دهلیز به بطن قلب می شود.
فیبریلاسیون دهلیزی شایع ترین نوع آریتمی قلبی است و هنگامی رخ می دهدکه سلول های عضلانی دهلیز به صورت نامنظم تحریک و در نتیجه منقبض می شوند. در نتیجه انقباض نامنظم دهلیز وجود دارد و دهلیزها نمی توانند خون را به صورت کامل به بطن ها پمپ کنند.
همچنین ضربان های بطن از دهلیز پیروی نکرده و بطن بدون نظم طبیعی و بدون پیروی و انتظار دهلیز، منقبض می شود. آریتمی قلبی به معنی ضربان نامنظم قلب است.
محققان آلمانی برای حل مشکلات دهلیزی با استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القا شده موفق به رشد بافت دهلیز شده اند. سلول های مهندسی شده در واقع عملکرد سلول های کاردیومیوسیت دهلیز قلب انسان را شبیه سازی می کنند. سلول های کاردیومیوسیت عضلات قلب را تشکیل می دهند.
مهمترین ویژگی این سلول ها در این است که بافت سه بعدی و ضربان دار قلب را تشکیل می دهند، بنابراین به راحتی منقبض و رها می شوند و به دارو و پالس الکتریکی پاسخ می دهند. محققان برای رشد بافت دهلیزی از یک روش متابولیسم ویتامین A کمک گرفته اند که ترتینوئین نام دارد و سلول های اهدایی را به سلول های موردنظر تبدیل می کند.
مهمترین کاربرد این دستاورد آزمایش داروهای مختلف و درمان بیماری های مربوط به دهلیز است.
نتایج این مطالعه در نشریه Stem Cell Reports منتشر شده است.