سپروفلوکساسین نوعی آنتی بیوتیک فلوروکینولون (Flor-o-KWIN-o-alone) است که برای مبارزه با باکتری‌های گرم منفی (شامل سالمونلا، شیگلا ، کمپیلوباکتر، نیستریا و پسودوموناس) موجود در بدن و درمان عفونت‌های باکتریایی، عفونت مجاری ادراری، عفونت‌های دستگاه گوارش (از جمله تب تیفوئید) سوزاک و سپتی سمی ناشی از میکروارگانیسم‌های حساس، مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این از این دارو برای درمان سیاه زخم و نوع خاصی از طاعون نیز استفاده می‌شود.
نکته ۱: آنتی بیوتیک‌های فلوروکینولون می‌توانند عوارض جانبی جدی یا ناتوان کننده‌ای به همراه داشته باشند؛ بنابراین از سپروفلوکساسین فقط باید برای درمان عفونت‌هایی استفاده شود که نمی‌توانند با آنتی بیوتیک بی‌خطر‌تر درمان شوند.
نکته ۲: توجه داشته باشید که از این دارو نمی‌توان برای برای درمان عفونت‌های ویروسی استفاده کرد.
نکات مهم در خصوص مصرف سپروفلوکساسین
۱. اگر در حال استفاده از تیزانیدین هستید، نباید از سایپروفلوکساسین استفاده کنید.
۲. سیپروفلوکساسین ممکن است موجب تورم یا پاره شدن تاندون، به ویژه تاندون آشیل پاشنه شود. در صورتی که از دارو‌های استروئیدی استفاده می‌کنید، پیوند کلیه، قلب و ریه داشته‌اید و یا بیشتر از ۶۰ سال سن داشته باشید، احتمال بروز این عارضه بیشتر می‌شود.
۳. در صورتی که در دوره‌ی مصرف این دارو درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی یا مشکلات حرکتی در هر یک از مفاصل شما بوجود آمد، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید و تا لحظه‌ی دریافت مراقبت‌ها یا دستورالعمل‌های پزشکی عضلات خود را تکان ندهید و استراحت کنید.
۴. اگر اختلال عضلانی دارید، ممکن است قادر به استفاده از سیپروفلوکساسین نباشید. اگر سابقه‌ی میاستنی گراویس (نوعی اختلال خود ایمنی که در آن سیستم دفاعی بدن به بافت‌های خود حمله می‌کند) داشته‌اید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
نکات مهم قبل از مصرف سپروفلوکساسین
۱. در صورتی که به سایر فلوروکینولون‌ها (نظیر جمی فلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، نورفلوکساسین و افلوکساسین) آلرژی دارید، نباید از این دارو استفاده کنید.
۲. برای اینکه مطمئن شوید، مصرف این دارو برای شما بی‌خطر است، اگر هر یک از شرایط زیر را داشته‌اید، در خصوص آن به پزشک خود اطلاع دهید:
مشکلات مربوط به تاندون‌ها، آرتریت یا سایر مشکلات مربوط به مفاصل بدن (به ویژه در کودکان)
وجود یک اختلال عضلانی یا عصبی مانند میاستنی گراویس
بیماری‌های کلیوی
تشنج و یا صرع
سابقه‌ی ضربه وارد شده به سر یا تومور مغزی
سندرم QT طولانی در خود یا یکی از اعضای خانواده (سندرم QT طولانی ارثی، یک گروه اختلال فامیلیال است که افراد مبتلا را مستعد وقایع مهم قلبی مثل سنکوپ، تاکی کاردی بطنی پلی مورفیک و مرگ ناگهانی می‌کند.)
مشکلات قلبی و یا سطح پتاسیم پایین در خون (هیپوکالمی)
۳. هرگز بدون تجویز پزشک، این دارو را به کودک خود ندهید. چراکه خطرات مربوط به آسیب تاندون و مفاصل در کودکانی که سایکوفلوکساسین مصرف می‌کنند، بیشتر است.
۴. اطلاع دقیقی در خصوص آسیب این دارو به جنین داخل رحم وجود ندارد؛ بنابراین اگر حامله هستید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک برای پیشگیری از خطرات احتمالی، داروی دیگری را برای شما تجویز کند.
۵. سیپروفلوکساسین می‌تواند در دوران شیردهی به شیر مادر منتقل شده و به نوزاد شما آسیب وارد کند؛ بنابراین هنگام استفاده از این دارو نباید از طریق پستان خود به نوزاد شیر دهید.
۶. این دارو را با نوشیدن آب مصرف کنید و برای مراقبت از کلیه‌های خود، مایعات اضافی بیشتری بنوشید.
۷. سیپروفلوکساسین را می‌توان بعد از مصرف غذا یا در زمان دیگری مصرف کرد، اما آن را در زمان مشخصی از روز مصرف کنید و زمان آن را تغییر ندهید.
۸. از این دارو برای مدت زمان تجویز شده مصرف کنید و هرگز مصرف آن را در میانه‌ی زمان توصیه شده قطع نکنید؛ علائم شما ممکن است قبل از اینکه عفونت به طور کامل پاکسازی شود بهبود یابد، ولی عدم مصرف کامل دارو ممکن است خطر ابتلا به عفونت بیشتری را که به آنتیبیوتیک‌ها مقاوم است، افزایش دهد.
۹. سیپروفلوکساسین عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نخواهد کرد.
نکات مهم در زمان مصرف سیپروفلوکساسین
۱. سایپروفلوکساسین را با محصولات لبنی مانند شیر یا ماست یا آب با غنی شده با کلسیم مصرف نکنید. ممکن است شما این محصولات را به عنوان بخشی از رژیم غذایی خود بخورید یا بنوشید، اما هنگام مصرف این دارو، صرفا از این خوراکی‌ها استفاده نکنید؛ چرا که مصرف آن‌ها می‌تواند تاثیر دارو را کمتر کند.
۲. به هنگام مصرف این دارو، از مصرف کافئین اجتناب کنید؛ زیرا مصرف این دارو می‌تواند اثرات کافئین را قوی‌تر کند.
۳. مصرف دارو‌های آنتی بیوتیک می‌تواند باعث اسهال شود که ممکن است نشانه‌ی عفونت جدیدی باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید و بطور خودسرانه از دارو‌های ضد اسهال استفاده نکنید؛ مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
۴. از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا دراز کشیدن بر روی تخت‌های برنزه اجتناب کنید. زیرا مصرف سیپروفلوکساسین می‌تواند آسیب پذیری شما در مقابل آفتاب سوختگی را افزایش دهد. وقتی در خارج از منزل هستید، لباس محافظ پوشیده و از کرم ضدآفتاب (SPF ۳۰ یا بالاتر) استفاده کنید. اگر به آفتاب سوختگی، قرمزی، خارش، بثورات و تورم دچار شده‌اید، با پزشک خود تماس بگیرید.
۵. سیپروفلوکساسین ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کند؛ بنابراین به هنگام مصرف این دارو، مراقب رانندگی یا انجام هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، باشید.