سازمان غذا و داروی آمریکا در اطلاعیه‌ای هشدار داد نباید از آزیترومایسین برای پیشگیری از سندرم برونشیولیت obliterans یا BOS در بیمارانی استفاده کرد که مبتلا به بدخیمی‌های هماتولوژیک بوده و تحت پیوند سلول‌های بنیادی خون‌ساز یا HSCT قرار می‌گیرند، زیرا این بیماران در معرض خطر بیشتر عود یا مرگ قرار دارند.
این هشدار برگرفته از نتایج یک کارآزمایی است با نام ALLOZITHRO trial که بوسیله دانشمندان فرانسوی انجام شده و در آن، اثربخشی تجویز درازمدت آزیترومایسین در پیشگیری از BOS پس از HSCT آلوژنیک مورد بررسی قرار گرفته است. این کارآزمایی به سرعت متوقف شد، زیرا افزایش خطر عود بدخیمی‌ها در بیماران دریافت کننده آزیترومایسین در مقایسه با پلاسبو دیده شد.
عود سرطان در 9/32 درصد از بیماران دریافت کننده آزیترومایسین در مقابل 8/20 درصد از دریافت کنندگان پلاسبو (نسبت خطر تعدیل شده: 6/1) گزارش شد.
از سوی دیگر، 95 مورد مرگ در گروه آزیترومایسین و 66 مورد مرگ در گروه دارونما دیده شد. نرخ بقای 2 سال در گروه آزیترومایسین معادل 6/56 درصد در گروه آزیترومایسین و 1/70 درصد در گروه دارونما گزارش شد.
محققان این مطالعه متذکر شده‌اند: «در ماه‌های اولیه انجام این کارآزمایی، نرخ مرگ‌ومیر در میان دو گروه آزیترومایسین و دارونما یکسان بود. اما پس از آن، عدم تعادل در نتایج دیده شد و تا 2 سال پس از قطع کارآزمایی هم همچنان ادامه داشت.»
البته هنوز مشخص نیست آزیترومایسین چگونه در افزایش عود بدخیمی‌های هماتولوژیکال دخالت دارد، اما از شواهد این مطالعه می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مواجهه طولانی‌مدت با آزیترومایسین به دنبال HSCT ممکن است باعث افزایش خطرات و برتری آن بر منافع درمانی آزیترومایسین شود.
سازمان غذا و دارو اعلام کرد که در حال گردآوری اطلاعات بیشتری در این زمینه است و آنها را به زودی منتشر خواهد کرد.
بیماران سرطانی که تحت پیوند سلول‌های بنیادی از اهداکننده دیگری قرار می‌گیرند، در معرض خطر ابتلا به BOS قرار دارند. هرچند آزیترومایسین برای درمان انواع مختلفی از عفونت‌های درگیرکننده ریه، سینوس‌ها، پوست، و دیگر قسمت‌های بدن تائید شده، در حال حاضر برای پیشگیری از BOS تائیدیه نگرفته است. به منظور پیشگیری از BOS هم آنتی‌بیوتیک تائید شده‌ای وجود ندارد، اما پزشکان هم نباید از آزیترومایسین به این منظور استفاده کنند.