ارتباط داروهای سرطان با اوتیسم

محققان با استفاده از داروی شیمی درمانی راهکاری جدید برای تشخیص و درمان اوتیسم کشف کرده اند.

 

محققان اعلام کرده اند دارو‌های سرطان می‌توانند علامت‌های بیماری اوتیسم را درمبتلایان از بین ببرند و سبب جلوگیری از مسدود شدن پروتئین (ERK۲) مربوط به هر ۲ بیماری سرطان(Cancer) و اوتیسم شوند.

 

پروتئین ERK۲ سبب تشدید علامت‌های بیماری اوتیسم و سرطان می‌شود و کارشناسان با تزریق داروی سرطان به موش‌های باردار آزمایشگاهی از ابتلای جنین آن‌ها به بیماری اوتیسم جلوگیری کرده اند.

 

کارشناسان اعلام کرده اند این کشف می‌تواند نقطه عطفی در درمان و جلوگیری از ابتلای کودکان در سراسردنیا به اختلال‌های طیف اوتیسم شود.

 

بیش از ۶۹۵ هزار نفر در  انگلستانبه اختلال‌های طیف اوتیسم مبتلا هستند و آمار‌ها نشان می‌دهد که یک کودک از هر ۵۹ کودک در آمریکا با اوتیسم یا بیماری‌های مرتبط با آن مواجه شده  است.

 

این پژوهش به وسیله دانشمندان دانشگاه کاردیف انجام شده است و کارشناسان امیدوار هستند از ابتلای کودکان به بیش فعالی و اوتیسم با استفاده از این شیوه درمانی جلوگیری کنند.

 

کارشناسان در نظر دارند داروی درمان سرطان را  روی مادران باردار آزمایش کنند تا مانع از پیشرفت اوتیسم درکودکان آن‌ها شود، اما درمواردی که اوتیسم(Autism) به شکل ژنتیکی قابل شناسایی در دوران جنینی نیست اجرای این شیوه درمانی هم امکان ندارد.

 

محققان اعتقاد دارند برای درمان اوتیسم با استفاده از این شیوه درمانی نیاز به تزریق منظم و طولانی مدت دارو‌های درمان سرطان است.

 

افراد مبتلا به اوتیسم دچار مشکل  در کسب مهارت‌های اجتماعی، عاطفی و ارتباطی با دیگران هستند؛ این بیماری در کودکان معمولاً تا زیر سه سال شناسایی می‌شود و راهکار درمانی ندارد.

 

از جمله علامت‌های اوتیسم می‌توان داشتن نگاه یا صدای غیرعادی، دشواری در سازگاری با دگرگونی‌های محیط، تکرارمداوم کلمه‌ها و ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران، انجام حرکت‌های تکراری مانند راه رفتن به دور یک دایره فرضی یا حرکت دست، تمایل به انزوا و تنهایی، استرس و اضطراب و در برخی افراد ابتلا به آلرژی تنفسی و غذایی را  می‌توان نام  برد.

 

محققان در پژوهش‌های خود دریافتند موش‌های مبتلا به علامت‌های طیف اوتیسم دارای سطح بالاتری از پروتئین (ERK۲) هستند، به همین دلیل کارشناسان به موش‌های باردار نوعی داروی درمان سرطان تزریق کرده و جنین‌های آن‌ها را  از نظر میزان این پروتئین خاص  مورد بررسی قرارداده اند.

 

استفاده از برخی دارو‌ها مانند پاراستامول در دوران بارداری خطر ابتلا به ADHD و اوتیسم را در جنین افزایش می‌دهد.

 

تحقیق‌ها نشان داده است زنان بارداری که در این دوران داروی پاراستامول (داروی مسکن) استفاده کرده اند ۳۰ درصد بیشتر از سایر زنان فرزندانی با اختلال بیش فعالی، ADHD به دنیا آورده اند.

 

این دارو همچنین سبب افزایش خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان به میزان ۲۰ درصد می‌شود.

 

پژوهش‌ها نشان می‌دهند ارتباط مستقیمی بین استفاده طولانی مدت مادران از دارو‌های مسکن و افزایش خطر ابتلا به اوتیسم درفرزندان آن‌ها وجود دارد.

 

افزون بر اوتیسم و بیش فعالی، مصرف مسکن در دوران بارداری سبب کاهش میزان سطح هوشی نوزادان( IQ ) آن‌ها می‌شود.