دوز موثر تیزانیدین و قطع آن

– دوز شروع آن 2 میلیگرم سه بار در روز ( فواصل تجویز: 6-8 ساعت) در صورت نیاز می باشد.

 

– ممکن است برای بدست آوردن پاسخ مناسب از دارو، دوز دارو به تدریج افزایش پیدا کند ( 2-4 میلیگرم/دوز با یک فاصله حداقل 1-4 روز) تا ماکزیمم دوز آن که 36 میلیگرم روزانه می باشد.

 

– تک دوز بیشتر از 16 میلیگرم مطالعه نشده است و توصیه نمی شود.

 

✔️ قطع دارو:

 

– توصیه می شود که قطع تیزانیدین مخصوصا در کسانی که به مدت طولانی ( 9 هفته یا بیشتر) یا کسانی که با دوز بالا ( 20-36mg ) مصرف کردند، به تدریج صورت گیرد تا خطر عوارض محرومیت از دارو از جمله: هایپرتانسیون برگشتی، تاکی کاردی، هایپرتونی به حداقل برسد.

 

✔️ شایع ترین عوارض جانبی دارو شامل: سداسیون، خواب آلودگی، گیجی، ضعف و هایپوتانسیون هستند که این عوارض را میتوان با تجویز شروع دارو با دوز پایین و به تدریج افزایش دادن دوز آن، به حداقل رساند.

 

✔️ مسیر اصلی متابولیسم تیزانیدین سیتوکروم ( 1A2 ) می باشد؛ بنابراین، مصرف همزمان این دارو با مهارکننده های قوی این سیتوکروم مانند سیپروفلوکساسین، فلوواکسامین کنترااندیکه می باشد.

 

Drug Facts & Comparisons 2016.

 

 

 دکتر مهدی شاهمیرانی