سازمان غذا و داروی آمریکا می‌گوید که استامینوفن، که آن را به نام پاراستامول و تایلنول هم می‌شناسند، یکی از رایج‌ترین داروهای شناخته‌شده در ایالات متحده است. اگر این دارو بر اساس دستورالعمل‌های درج‌شده روی بسته‌اش مصرف شود، ایمنی و تأثیر کافی خواهد داشت. با این حال مصرف بیش از اندازه‌ی آن باعث آسیب‌های کبدی و حتی مرگ می‌شود. یافتهها نشان می‌دهد که ترکیب استامینوفن و الکل به بالا رفتن خطر اختلال در عملکرد کلیه‌ها می‌انجامد. تحقیقات نشان می‌دهد مسمومیت ناشی از استامینوفن یکی از رایج‌ترین علل اُوردُز در بریتانیا است.
اگر این دارو بر اساس دستورالعمل‌های درج‌شده روی بسته‌اش مصرف شود، ایمنی و تأثیر کافی خواهد داشت.
با این حال مصرف بیش از اندازه‌ی آن باعث آسیب‌های کبدی و حتی مرگ می‌شود. یافتهها نشان می‌دهد که ترکیب استامینوفن و الکل به بالا رفتن خطر اختلال در عملکرد کلیه‌ها می‌انجامد.
تحقیقات نشان می‌دهد مسمومیت ناشی از استامینوفن یکی از رایج‌ترین علل اُوردُز در بریتانیا است در شرایطی که سالانه حدود ۴۵۰۰۰ بیمار به همین خاطر باید در بیمارستان تحت مراقبت قرار بگیرند.
درمان رایج شامل مصرف و تزریق آستامینون درون سیاهرگی در یک بازه‌ی ۲۱ ساعته است که با دُز بالایی از آن آغاز می‌شود. با این حال استامینوفن هم دارای عوارض جانبی از جمله استفراغ، کاهش فشار خون، برافروختگی، جوش و کهیر و مشکلات تنفسی است.
در بسیاری از موارد استفراغ به قدری شدید می‌شود که باید درمان متوقف شود. بیمارانی که از اُوردُز شدید استامینوفن رنج می‌برند به طور متناوب و با تزریق پادزهر در یک بازه‌ی زمانی کوتاه و با افزودن اندنسترون ضدتهوع یا بدون آن تحت درمان‌های رایج قرار می‌گیرند. برای حصول اطمینان، در مرحله‌ی تزریق استیل‌سیستئین و یا سالین به جای اندنسترون به بیمارانی که تحت پروتکل تغییریافته هستند، ۵ درصد گلوکز هم تزریق می‌شود.