ترامادول، داروی اپئوییدی هست که با اثر روی رسپتورهای اپئویید باعث اثرات ضددردی می شود. علاوه براین، این دارو خاصیت مهارکنندگی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین هم دارد؛ بنابراین در درمان زودانزالی آقایان ممکن است موثر باشد.
– دریک فرابررسی از 7 کارازمایی، گزارشاتی از منافع این دارو در درمان زودانزالی در مقایسه با پلاسبو شد و اثربخشی آن مشابه با پاروکستین، مهارکننده بازجذب سروتونین، گزارش شد.
– در فرابررسی دوم شامل 4 کارازمایی و 721 بیمار، ترامادول بطور معنادار از پلاسبو در درمان انزال زودرس موثرتر بود ولی دراین کارازمایی، سطح بالایی از ناهمگنی وجود داشت.
– بر خلاف داروهای مهارکننده باز جذب سروتونین، ترامادول نیاز به تجویز روزانه ندارد و تجویز آن برحسب نیاز و قبل از فعالیت جنسی می باشد.
– دوز معمول توصیه شده، 50 میلیگرم، یک الی دو ساعت قبل از فعالیت جنسی می باشد.
– ما استفاده از ترامادول را بعنوان خط اول درمان توصیه نمی کنیم ولی میتواند یک انتخاب درمانی در مردانی باشد که به سایر داروها جواب نداند و یا این داروها را نتوانستند تحمل کنند.
– اسپری های حاوی بی حس کننده موضعی از جمله: لیدوکائین- پریلوکائین از پلاسبو موثرتر هستند.
– کارازماییهای بالینی چندمرکزی از این اسپریها گزارش کردند که استفاده از این داروها باعث بهبود در تاخیر انزال، کنترل انزال و بهبودی رضایت جنسی می شوند زمانیکه بطور موضعی، 5 دقیقه قبل از فعالیت جنسی مورد استفاده قرار میگیرند.
– دریک فرابررسی از 8 کارازمایی بالینی در نهایت مشخص شد که این داروها از پلاسبو موثرتر بوده و هم توسط بیماران و هم شریک جنسی آنها بخوبی تحمل می شدند.
در بین داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین، داپوکستین نیز استثناست و مانند ترامادول نیاز به تجویز روزانه ندارد و قبل از فعالیت جنسی تجویز میشود؛ بررسی بالین کامل داپوکستین، قبلا در کانال بالین دارو گذاشته شده است.
ترجمه: دکتر مهدی شاهمیرانی