محمد نریمانی درمورد درخواست وزیر بهداشت، از رئیس جمهوری مبنی بر انتقال برخی گرایش‌های رشته روانشناسی از وزارت علوم به وزارت بهداشت افزود: معتقدم جدا کردن روانشناسی بالاخص روانشناسی خانواده از مجموعه رشته‌های علوم انسانی، به معنی بی‌توجهی به ابعاد فرهنگی و اجتماعی تأثیرگذار بر رفتار انسان است.
وی اظهار کرد: وقتی روانشناسی را از علوم انسانی جدا می‌کنیم و به سمت علوم پزشکی می‌بریم بدین معناست که می‌خواهیم رفتار انسان را فقط در بعد زیستی و عصب شناختی و در واقع تک عاملی بررسی کنیم و با این دیدگاه معتقدم هیچ وقت روانشناسان ما و دانش روانشناسی نمی‌تواند تأثیر چندان کارآمدی در جامعه و رفتار افراد بگذارد.
استاد تمام روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی با تأکید بر اینکه این جداسازی تأثیر بسیار منفی بر فرآیند رشد دانش روانشناسی و خدماتی که این دانش به مردم ارائه می‌دهد خواهد داشت، گفت: این موضوع علاوه بر اینکه بر خدمات مشاوره‌ای که از سوی نهاد دانش روانشناسی به اقشار مختلف داده می‌شود تأثیر می‌گذارد و فی المثل می‌تواند مستقیماً بر آرامش خانواده‌ها و ایجاد تغییرات در آن اثرگذار باشد، در ابعاد پژوهشی این دانش نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت.
عضو شورای علمی کرسی نظریه‌پردازی علوم رفتاری افزود: اکنون پژوهش‌هایی که در دامنه علوم انسانی انجام می‌گیرد در مقایسه با فعالیت‌های پژوهشی همکاران ما در علوم پزشکی به ویژه روانپزشکی از بنیه و اساس بسیار قابل توجهی برخوردار است.
وی ادامه داد: به همین خاطر جدا کردن روانشناسی از علوم انسانی یعنی آسیب زدن به این رشته و آسیب زدن به آن چیزی که تحت عنوان روانشناسی اسلامی دنبال کرده‌ایم و در مقابل به مبانی عصب‌شناختی اتکا کرده ایم.
استاد روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی افزود: اگر چنین رویکردی را پیگیری کنیم، دیگر نمی‌توانیم به رفتار انسان کل‌نگرانه نگاه کنیم و در نتیجه جایی برای دخالت دادن عوامل اجتماعی و عوامل فرهنگی وجود نخواهد داشت.
