قانون سلامت روان به کجا رسید؟

براســاس نتایــج آخریــن بررســی های وزارت بهداشــت 6.23درصـد افـراد 15 تا 64 سـال در ایــران بــه بیماری هــای روانــی مبتـلا هسـتند کـه سـهم زنـان در ایــن بیماری هــا بیشــتر از مــردان اســت. شــایع ترین بیماری هــای روانــی در کشــور مــا افســردگی، اختــلالات خلقــی و اضطرابــی هســتند. متاســفانه بســیاری از بیمــاران روانــی به دلیــل انــگ و باورهــای غلطــی کــه در جامعــه وجــود دارد، بــه روان پزشــک مراجعــه نمی کننــد یــا اگــر هــم مراجعــه کننــد، به دلیــل تصـورات اشـتباهی کـه در مـورد داروهــای روان پزشــکی وجــود دارد، داروهــا را نمی خورنــد یــا دوره درمــان را کامــل نمی کننــد. مشــکل بیمــاران روانــی زوایــای دیگــری هــم دارد کــه بایــد عمیق تــر بــه آن نــگاه کنیــم، مثـلا هزینـه درمـان ایـن بیمـاران بســیار بالاســت و تعــداد زیــادی از آنهــا قــادر بــه پرداخــت ایــن مبالــغ نیســتند و ناچــار درمــان را نیمــه کاره رهــا می کننــد و بیمه هــا نیــز خدمــات بســیار کمــی را تحت پوشــش قــرار می دهنــد. طبــق قانــون بایــد 10 درصــد از تخت هــای بیمارســتانی بــه تخت هــای روان پزشــکی اختصــاص پیــدا کنــد امــا ایــن قانــون نیــز اجــرا نشــده اســت…