واکسن آنفولانزا (Influenza) حاوی ویروس کشته شده است که به صورت داخل عضلانی یا زیر جلدی عمیق تزریق میشود. کودکان شش ماهه تا هشت ساله، به ویژه نوزادانی که بیشتر از شش ماه سن دارند و دچار بیماریهای مزمن هستند، باید واکسن آنفلوآنزا بزنند. به طور کلی گروههای زیر مستعد ابتلا به آنفولانزا بوده و باید واکسن را دریافت کنند:
زنانی که قصد دارند در فصول سرد سال باردار شوند
کودکان مبتلا به بیماریهای مزمن
افرادی که با داروهای تضعیفكننده سیستم ایمنی سر و كار دارند
افرادی که در آسایشگاه و بیمارستانهای خصوصی کار میکنند
افراد مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی، دیابت، مشکلات کبدی، نارسایی کلیوی و بیماران ریوی مثل آسم
بیماران مبتلا به ضایعات نخاعی و مشکلات عصبی
کسانی که بین ۶ ماهگی تا ۱۸ سالگی به مدت طولانی آسپرین مصرف کردهاند
تمام افرادی که در تماس با افراد مبتلا آنفولانزا هستند مثل کارکنان بیمارستان و….
افرادی که به جاهای پر خطر مانند حج میروند
افرادی که در مرغداریها و پرورش طیور فعالیت میکنند
بر اساس دستور سازمان بهداشت جهانی اولویت تزریق واکسن به این ترتیب است بیماران دیالیزی، افرادی که پیوند کلیه دریافت کردهاند، بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور، بیماران کبدی شامل سیروز و پیوند کبد، بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی یا رادیوتراپی بودهاند و در آخر پرسنل بهداشتی درمانی قرار دارند.
به طور کلی افراد کاملا سالم بالای شش سال ضرورتی به دریافت واکسن آنفلوآنزا نخواهند داشت.